My view of the world and anything that might interest me.
This is the view from my office window yesterday. What better view can there be in the whole wide world. Nothing I say. When this photo was taken, the Cable Car was on its way up the mountain. How I wished I was in it but alas, one has to work.
For my overseas IBM colleagues, this is taken from one of the IBM offices in Cape Town.
Ek was maar redelik stil op die blog en party van julle dink seker ek het van die aardbol af verdwyn. So gou gaan julle nie van my ontslae raak nie, ek is nog steeds hier rond. Dinge by die werk is redelik besig en my persoonlike lewe was maar op en af soos ‘n “yo-yo”.
Laat ek eers my sê sê oor die weer .. ek hou nou nie veel van die winter en die nat nie maar die hitte was darem erg. Veral Sondag se bedompige weer, ek sal nooit in Durban aard nie.
Saterdag het ek gaan golf speel. Was darem vir ‘n verandering nie te sleg nie en ek het heel eerste afgeslaan – 7uur. So het darem die ergste warmte gemis. Voor 12 al op die stoep gesit met ‘n yskoue bier en die ouens wat toe afgeslaan het jammer gekry.
Voor ek golf toe is, hier rondom 6 uur het ek op my balkon gestaan en die son’s opkoms gesien:
All this according to Geeks are Sexy.
So now if somebody calls you a geek then just shrug your shoulder knowing that you have all these things going for you.
Dit was een van daardie jare wat ek nou nie kan sê dat dit ‘n briljante jaar was nie en ek kan ook nie se dit was ‘n slegte jaar nie. Dit was net nog ‘n jaar wat verby is. So wat het die jaar gebeur:
Sosiaal en vriende:
Deur die jaar het ek paar nuwe vriende en vriendinne ontmoet. Ek is nog “as single as you can get”. Ja en ek het ook een besondere vriendin ontmoet (wel ek het haar seker al amper 15 jaar terug ontmoet en ons padjies het vanjaar weer gekruis). Hopelik sal oor tyd hierdie vriendskap uitbrei tot iets meer. Ek dink sy is ‘n besondere mens. Genoeg vir eers gesê en al jul nuuskieriges moet maar wag totdat ek weer eendag iets sê.
Familie:
Familie gewys is my kinders die belangrikste. My seun het Matriek baie goed geslaag en is volgende jaar op pad Universiteit van Stellenbosch toe om Chemiese Ingeneurswese te gaan swot. My dogter het Graad 10 klaar gemaak en volgende jaar moet sy skool aandurf sonder haar ouer broer in die omtrek. Nou nie dat dit vir Meriska enigsins sal pla nie want sy kom goed reg so op haar eie. Albei is gesond en is besig om die vakansie iewers langs die kus te geniet.
Werk:
Die jaar het begin met my wat nog my voete moes vind nadat ons IBM toe is aan die einde van 2006. Gedurende Mei is ek Denemarke toe om verhoudings op te bou tussen IBM Suid Afrika en IBM Denemarke. In Oktober het ek die geleentheid gekry om aan te beweeg na ‘n nuwe klient hier in Suid-Afrika wat weer nuwe uitdagings aan my stel.
Wat van 2008?
Ek is nie een wat enige “resolutions” maak nie want die meeste van die goed bly agter as ander prioritieite op mens se pad kom maar ek will konsentreer op die volgende:
Een ding wat ek in 2007 geleer het is hoe baie ander mense daar is wat baie swaarder in die lewe het as ek. In 2008 wil ek die lewe met albei hande aangryp en die beste maak van elke oomblik. Ek glo en vertrou dat 2008 ‘n goeie jaar vir my gaan wees.
Ek wil almal wat tot hier gelees het ‘n baie goeie en gelukkige 2008 toewens. Gryp elke geleentheid aan en aanvaar die liefde wat ander mense teenoor jul betoon en straal ook liefde teenoor ander uit. Soos ek meer tyd vir my vriende en geliefdes gaan maak so hoop ek ook dat ieder van julle dieselfde gaan doen.
Vandag is die weer hier in die Kaap tipies Gautengse weer. Regte donderweer. Dis nie iets wat aldag hier in die Kaap gebeur nie. Soos ek hier skryf is die weer besig om te rommel daarbuite en dit het nou net geblits. Hier is ‘n foto wat ek so tydjie terug geneem het van die wolke oor die Bolandse berge.
My gemoeds toestand op die oomblik is omtrent soos die weer daarbuite. Dis ‘n Kersfees waarna ek nie baie uitsien nie. Ek is op die oomblik alleen en gaan Kersfees alleen deurbring. Ek het vroeer vanmiddag net gaan sit langs ‘n dam hier naby waar ek woon en daar was ‘n familie eende. Ek dink toe by myself hoe gelukkig daai klompie eende is. Hulle is ‘n familie saam, en dis meer as wat ek kan sê.
Vir die leser wat hier lees, ek hoop en vertrou dat jy saam met familie, vriende en geliefdes is en dat Kersfees vir jou ‘n wonderlike en heuglike dag sal wees.
Image by Marius Bock with Nokia N80
This is what was standing at the shopping mall just down the road where I stay. Not my favourite colour but hey, would not complain about the colour if one of these lands in my lap.
Ek is gou om te erken dat ek nie baie naby vriende het nie. Ek het baie kenisse en werks kolegas,. Die naby vriende wat daar is, is baie belangrik en kosbaar vir my. Maak nie saak of dit nag of dag is nie, ek sal altyd daar wees vir hulle.
Wat ek egter oor die algelope tydjie ondervind het is hoe mens se idee van party vriendskappe eensydig is. Ek het agtergekom dat party vriende se hulle is vriende maar in hul doen is dit nie altyd so nie.
Ek beskou ware vriendskap as iets wat van beide kante af kom. Hoekom is dit vir party vriende so moeilik om net ‘n SMS, email of IM boodskap te stuur en te vra hoe dit gaan? Hoekom is party vriende so trots om te vra as hulle swaar kry? Ek wil dinge wat in my lewe gebeur met vriende deel, hoekom is die teenoorgestelde nie altyd waar nie? Beteken dit dat daai persoon jou nie as ‘n ware vriend sien nie maar net ‘n kennis?
Dis wanneer mens worstel met moeilike besluite, dat mens agterkom wie jou werklike vriende is. Wat bereid is om na jou te luister. Hulle mag nie noodwendig advies hê nie maar is daar om die vrae te vra wat mens nie aan dink nie.
Oor die volgende paar maande (veral Desember en Januarie) gaan baie mense alleen wees en dis dan wanneer mens agterkom wie is jou vriende. Vriende is daai mense wat die alleenheid oor hier tyd van mekaar wegvat. Vriende is daai mense by wie mens kan gaan afpak as die vier mure van jou eie huis te veel druk.
Ek het hierdie aanhaling van die Strandloper gekry:
Ware vriendskap laat my dikwels dink aan die skaduwee wat vir die liggaam gevra het: “Waar kry jy `n vriend soos ek? Ek volg jou waar jy ook al gaan. In sonskyn en maanskyn verlaat ek jou nooit!” Die liggaam het geantwoord: “Dis waar, maar waar is jy wanneer die son of die maan nié skyn nie?” Ware vriende loop met mekaar saam selfs wanneer die nag op sy donkerste is, en floreer op wat `n mens daarin terugploeg. Hulle besoek mekaar in tye van voorspoed slegs op uitnodiging, maar in teespoed kom hulle ongenooid. Die vriendskap van groot geeste is nie beperk tot hierdie lewe nie. Dit sal in die hiernamaals volmaak word deur Hom wat Homself ons Vriend noem.
My wense en bede is vir die wat hier lees, mag julle vriende ware vriende wees. Dis wat ek gaan doen, altyd daar wees as my vriende my nodig het. Dis vir die vriende om te besluit wat hulle gaan doen, Aan die ander kant is vriendskap, nie soos familie, ‘n keuse en mens kan kies met wie mens wil vriende wees. As jy daardie keuse gemaak het dan moet mens dit ook so uitleef.
Tot nou tot het ek hierdie TAG speletjie vermy maar dog toe hoekom nie vir ;n slag nie. Anja het my ge-tag en ek moet blykbaar 8 dinge se wat ek dink niemand weet nie.
Soos wie is op my lysie — Tertia, Louisa, Max, Tania
En ek kan nie eindig sonder ‘n prentjie nie.
Cape Town by night by ~vastus on deviantART
Dis hoog tyd dat ek iets in Afrikaans skryf en aangesien dit Sondag is wil ek bietjie filofiseer oor Sondae. Omdat hierdie in Afrikaans is, verskoon maar die spelfoute aangesien ek nie ‘n Afrikaanse “spellchecker” het nie .. julle is welkom om my te korrigeer.
Om terug te kom na my vraag. Weet nie van julle nie maar Sondae is nie een van my gunsteling dae nie. Die oggende is nog ok, met die dat mens kerk toe gaan, by ‘n winkel in hardloop en dan reg maak vir middagete (in my geval meestal alleen). Dis Sondagmiddae wat my onder kry. Dis amper asof daar ‘n wolk van depressie oor dit hang. Mens wil nie by ander mense gaan kuier nie want jy is bang jy maak inbreuk op hul rusdag. Baie keer wil ander mense jou net eenvoudig ook nie sien nie want hulle is in dieselfde bootjie as jy en wil net alleen gelos word. Ek is ook nie een wat sommer ‘n SMS (Sondag Middag Slapie) vang nie so wat nou gemaak?
As ek so na my vriende en vriendinne om my kyk, kry ek die gevoel ek is nie alleen nie. Is hierdie iets wat net met ons enkellopendes gebeur? Wat doen mens om daaruit te kom?
Miskien moet ek die Sondagmiddag Depressie Klub (SMDK) stig! Wat doen so ‘n klub om sy lede te ondersteun? Miskien is daar alreeds so ‘n klub … hmmm baie vrae maar geen antwoorde.
Ek het hierdie iewers op die web gekry en dit weerspieel nogal hoe ek partykeer voel op Sondae!!
Opmerkings, raad en sommer enigiets is meer as welkom, los kommentaar.
